Op dit moment wordt vaak gezien dat mensen hun tuin betegelen omdat zij menen dat die dan minder onderhoud vraagt, wat trouwens meestal bepaald niet zo is.
Er zijn verschillende projecten om deze trend tegen te houden. Toenemende verstening in een dorp of stad heeft een flink aantal negatieve effecten. Een stad is gemiddeld vijf graden warmer dan het buitengebied. Door de toename van verhard oppervlak neemt ook de warmte toe. Dat houdt o.a. in dat vooral ‘s zomers kosten voor koeling moeten worden gemaakt. Een ander belangrijk punt is de verminderde wateropname. Omdat het water bij verhardingen niet in de bodem wordt opgenomen en sneller afstroomt, is sneller sprake van wateroverlast – waar bewoners ook persoonlijk mee te maken kunnen krijgen – en daarom moeten bijvoorbeeld riolen eerder worden vervangen. Planten hebben bovendien een functie als het gaat om luchtkwaliteit: CO2-opname en het tegenhouden van fijnstof, dus een netto positief effect op de gezondheid, dat wegvalt bij een te groot percentage steen in de stad.
Ook het aanzicht van de stad is van belang. Een groene stad oogt lieflijker en is als vestigingsplaats aantrekkelijker. De biodiversiteit is groter, de woningwaarde is er hoger en er is meer sociale cohesie omdat mensen in een groene ruimte vaker de neiging hebben om naar buiten te gaan om elkaar te ontmoeten. Een groene stad heeft dus alleen maar voordelen voor de bewoners!
Wij stellen voor, als maatregel, dat de gemeente in haar (ontwerp)bestemmingsplannen in een vroeg stadium, graag in overleg met milieugroepen, op de plankaarten en/of in de regels vastlegt hoe groot het verhard oppervlak van een perceel zou mogen zijn. In principe is het al gebruikelijk dat hoogte en breedte van bebouwing binnen de bestemming ‘tuin’ worden vastgelegd, en bij industrieterreinen wordt ook het percentage toegestane verharding bepaald. Ook bij de watertoets wordt gekeken naar het percentage verharding in een gebied, maar dan wordt vooral ingezet op compensatie door waterberging buiten particuliere tuinen, wat veelal een minder efficiënte oplossing is.
Het enige wat er tegen zou kunnen zijn, is dat in principe bestemmingsregels moeten worden gehandhaafd, wat veel menskracht vergt. Maar ook een omslag in het denken over tegeltuinen kan zorgen voor realisatie, en ook voor het vergroenen van bestaande tuinen, vandaar dat een charme-offensief de plannen moet begeleiden.